- gubić drogę
- сбива́ться с доро́ги
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
gubić się – zgubić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o przedmiotach: ginąć, przepadać nie wiadomo kiedy i gdzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drobne monety łatwo się gubią. Gdzieś mi się zgubiło jej zdjęcie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgubić — 1. Zgubić drogę, ścieżkę, szlak «zejść z właściwej drogi i nie móc jej odnaleźć, zabłądzić»: Nie mogli dojść do sklepu, zgubili drogę i ledwo trafili z powrotem. Nie poznawali miasta, wszystkie ulice były jak przestawione. B. Schulz, Sklepy.… … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego